بیطرفی بدین معنا است که یک شرکت نمیتواند اطلاعاتی را برای ترجیح دادن یک دسته از گروههای ذینفع بر گروهی دیگر انتخاب کند. فراهم کردن اطلاعات بیطرفانه یا بدون سوگیری باید دراولویت باشد. برای مثال, شرکتهای تنباکو همانند توباکو امریکن بریتیش[1] (بریتانیا) نباید اطلاعات دعاوی قضایی بیشماری که به دلیل مشکلات سلامت مربوط به تنباکو ثبت شدهاند در یادداشتهای همراه صورتهای مالی پنهان کنند – حتی اگر چنین افشائی برای شرکت خسارتآور باشد.
قواعد حسابداری (و فرآیند استانداردگذاری) باید بدون سوگیری باشند, در غیر این صورت, دیگر صورتهای مالی معتبری نخواهیم داشت. بدون صورتهای مالی معتبر, افراد دیگر از این اطلاعات استفاده نخواهندکرد. انجام یک مقایسه نشان میدهد که نکته چیست: افراد بسیاری روی مسابقات بوکس شرطبندی میکنند, زیرا فرض میشود چنین رقابتهایی از پیش تعیینشده نیستند. اما هیچکس روی مسابقات کشتیکج شرطبندی نمیکند. چرا؟ زیرا فرض عموم مردم این است که این مسابقات کشتیکج نمایشی و فریبکارانه هستند. اگر اطلاعات مالی دارای سوگیری یا فریبکاری باشند, عموم مردم اعتماد خود را نسبت به آنها از دست خواهند داد و دیگر از آنها استفاده نخواهند کرد.
بیطرفی به وسیله احتیاط پشتیبانی میشود. احتیاط, هوشیاری به خرج دادن در زمان قضاوت در شرایط مبهم است. به عبارت دیگر, احتیاط به خرج دادن به این معنا است که داراییها و سود بیش از واقع ارائه نمیشوند, و بدهیها و هزینهها کمتر از ارائه بیان نمیشوند. به علاوه, احتیاط به خرج دادن به این معنا نیست که فرد تصمیمگیرنده برای کمتر از واقع ارائه کردن داراییها یا سود, یا بیش از واقع ارائه کردن بدهیها یا هزینهها اولویت قائل باشد. این گونه ارائههای نادرست میتوانند به ارائه بیشتر یا کمتر از واقع سود یا هزینهها در دورههای آتی بینجامند. به طور مشابه, در احتیاط به خرج دادن نباید در مورد شناسایی داراییها و سود به نسبت شناسایی بدهیها و هزینهها سوگیری انجام شود
[1] British American Tobacco