با توجه به آيين نامه اجرايي تبصره 1 ماده 149 ق.م.م در صورتي كه شركت ظرف يكسال از محل مازاد تجديد ارزيابي افزايش سرمايه دهد، مازاد تجديد ارزيابي معاف از ماليات خواهد بود. بنابراين بين مبلغ دفتري و مبناي مالياتي تفاوت وجود دارد و اين تفاوت به موازات عمر مفيد دارايي برگشت مي‌شود. لذا بايد ماليات انتقالي شناسايي شود. اما سوالي كه مطرح مي‌شود اين است كه با ماليات بر درآمدي كه به عنوان طرف حساب بدهي ماليات انتقالي شناسايي مي‌شود و كاهنده حساب مازاد تجديد ارزيابي است، چه برخوردي شود؟ طبق برگ پاسخ به پرسش‌هاي فني شماره 117 مورخ 10/03/1400 سازمان حسابرسي، "با توجه به ماده 158 اصلاحيه قانون تجارت، هر گونه افزايش سرمايه از محل آورده نقدي يا غيرنقدي و مطالبات به گونه‌اي است كه متقابلا به همان ميزان موجب افزايش خالص دارايي‌هاي شركت مي‌گردد. همچنين هرگونه افزايش سرمايه از محل اندوخته‌ها صرفا مربوط به مواردي است كه ماليات اندوخته پرداخت شده يا طبق قانون مشمول ماليات نگردد. بر اين اساس، چنانچه مازاد تجديد ارزيابي دارايي‌هاي استهلاك‌پذير، در سنوات آتي به دليل برگشت هزينه استهلاك مربوط، به عنوان هزينه غيرقابل قبول مالياتي موجب افزايش درآمد مشمول ماليات گردد و شناخت بدهي ماليات انتقالي ضرورت داشته باشد، لازم است مازاد تجديد ارزيابي به كسر ماليات متعلقه به سرمايه منتقل شود.
منبع: کتاب راهنمای استاندارد حسابداری شماره 35، دانیال محجوب، انتشارات انجمن حسابداران خبره ایران
