امروزه با توجه به پیچیدگی های صنعت بیمه و بروز رخدادهای جدید در آن که ناشی از مسایل جدید در دنیای مدرن می باشد، روش های سنتی تامین مالی و انتقال ریسک در صنعت بیمه پاسخگوی تمامی نیازهای این صنعت نیست. از جمله دلایل این امر، شتاب گرفتن رشد رشته های بیمه ای مختلف و فروش بیمه نامه ها توسط شرکت های بیمه و در نتیجه زیاد شدن حجم ریسک شرکت ها در مقایسه با سرمایه آن ها است. بنابراین شرکت ها و بازار بیمه به منابع و روش های جدید جهت انتقال ریسک و همچنین کاهش هزینه های ضمانت پوشش ریسک نیاز دارند. بنابراین باید از راهکارهای نوین بهره جست. یکی از روش های جدید تامین مالی شرکت های بیمه و همچنین انتقال ریسک در صنعت بیمه، انتشار اوراق بهادار بیمه ای است. اوراق بیمه‌ای حلقه واسط بازار بیمه و بازار سرمایه بوده و می تواند ابزاری کارآمد جهت استفاده از ظرفیت های بازار سرمایه جهت تامین مالی و پوشش ریسک صنعت بیمه به شمار آید. اوراق بیمه ای از مهم ترین ابزارهای ارتباطی صنعت و بازارهای مالی در جهان است و فواید آن در دنیای مدرن برای هر دو بخش بیمه (جهت بالا بردن ظرفیت بیمه گری) و بورس (مشارکت بیشتر مردومی در سرمایه گذاری ها) خواهد بود؛ هم افزایی آن نیز باعث رشد اقتصادی می شود. اما جای خالی این ابزار در ایران کاملا محسوس است.
تنوع انواع گوناگون ابزارها و نهادهای مالی موجب تسهیل ارتباط میان متقاضیان و عرضه کنندگان منابع مالی در نظام اقتصادی می شود و به تخصیص مطلوب آن ها در پروژه های سرمایه گذاری می انجامد. امروزه در کشورهای گوناگون دنیا به منظور به وجود آوردن انگیزه در میان صاحبان سرمایه و کاهش ریسک های احتمالی از تخصیص منابع آن ها در امور متعدد، انواع گوناگون ابزاهاری مالی ابداع و در قالب نهادهای مختلف در اختیار متقاضیان سرمایه گذاری قرار می گیرد. یکی از نهادهای مهم در بازارهای اقتصادی و مالی که می تواند نقش مهمی در این زمینه ایفا کند، بیمه است. این نهاد به مردم کمک می کند تا ریسک بعضی از خطرات را در زندگی خود کاهش دهند. از طرفی شرکت های بیمه ای بر حسب بیمه نامه هایی که برای بیمه گذاران صادر می کنند با مسایل و چالش های مختلفی از قبیل تامین سرمایه لازم جهت قبول ریسک مربوطه یا نیاز و ضرورت انتقال ریسک مواجه می شوند. لذا این شرکت ها نیز به دنبال راه هایی برای بر طرف کردن این نیازهای خود هستند. در سال های اخیر شرکت های بیمه برخی از کشورهای دنیا نیاز خود به تامین سرمایه را از طریق بازار سرمایه و بازرهای مالی مانند انتشار اوراق بهادار و انواع مشتقه ها برطرف کرده اند. یکی از راه های انتقال ریسک شرکت های بیمه، استفاده از بیمه گران اتکایی است که این راه مزایای زیادی در پی دارد. اما یکی از ریسک های بیمه اتکایی نکول بیمه گر اتکایی در هنگام اجرای موضوع بیمه به دلیل وسعت خسارات ناشی از حوادث بزرگ و فاجعه آمیز است. زیرا شرکت های بیمه اتکایی نیز ظرفیت تمرکز ریسک و ذخیره سرمایه محدودی دارند و افزایش سرسام آور ارزش دارایی های بیمه شده در مناطق حادثه خیز باعث می شود که شرکت های بیمه اتکایی نیز توانایی پوشش تمام این ریسک را نداشته باشند. لذا نهادهای بیمه ای از دهه هشتاد میلادی به دنبال پیدا کردن راه های جایگزین انتقال ریسک (ART) بوده اند. یکی از بازارهایی که می توان راه های جایگزین انتقال ریسک را در انجا جستجو کرد، بازار سرمایه می باشد. بازار سرمایه به خاطر ظرفیت ها و امکانات زیادی که دارد بیمه گران را جهت پوشش ریسک و حتی دریافت بازده بیشتر به سمت خود جذب می کند. بخش اعظم جایگزین های انتقال ریسک که به اوراق بهادار بیمه ای (اوراق بهادار مرتبط با بیمه)(ILS) معروف اند، طی فرایند تبدیل به اوراق بهادار سازی ریسک به وجود آمده اند و بخش دیگری نیز با استفاده از ابزارهای مشتقه طراحی شده اند. سابقه انتشار اوراق بهادار بیمه ای به طوفان آندریو در سال 1992  و زمین لرزه کالیفرنیا در سال 1994 بر می گردد. یکی از راهکارهای پیشنهادی برای مقابله با خسارت های به بار آمده، انتقال ریسک های ناشی از این حادثه ها به بازار سرمایه بود. در این زمان در کنار طیف وسیعی از ابزاهرای مالی و مشتقات بیمه ای مانند معامله های سلف قراردادهای معاوضه ای و قراردادهای اختیاری، برای نخستین بار اوراق بهادار بیمه ای طراحی و به بازار عرضه شد.
بر اساس مطالعات و بررسی های انجام شده، بازار بیمه و همچنین بازار سرمایه ایران نیز ظرفیت طراحی و به کارگیری این ابزارهای مالی را دارد و این ابزارها می توانند این دو بازار را بیش از پیش با یکدیگر پیوند دهند. شرکت های بیمه ایران نیز می‌توانند به منظور تامین سرمایه لازم و انتقال قسمتی از ریسک هایی که پذیرفته اند، اوراق بهادار بیمه ای منتشر کنند.
با در نظر گرفتن شرایط و پتانسیل های بازارهای مالی و بیمه کشور ایران، ابزارهایی برای تامین مالی و انتقال ریسک شرکت های بیمه در چندین مدل می تواند تعریف شود که مهم ترین آن ها عبارت است از:
•    اوراق بهادار برای وام های خرید بیمه نامه یا بیمه نامه هایی با حق بیمه های اقساطی یا مرحله ای
•    اوراق بهادار ذخایر بیمه ای
•    اوراق بهادار برای سرمایه گذاری مشترک
•    اوراق بهادار بیمه ای اتکایی ریسک های بزرگ
•    اوراق بهادار بیمه ای اتکایی حوادث فاجعه آمیز
•    اوراق بهادار بیمه ای اتکایی بیمه های زندگی
•    اوراق بازخرید بیمه های زندگی

شماران