توافق مشترک طبق الزامات استاندارد بینالمللی گزارشگری مالی شماره 11 (IFRS 11) شامل چه مواردی است؟
هدف اين استاندارد تدوين اصول مربوط به گزارشگري مالي در واحدهاي تجاري است كه در قراردادهاي تحت كنترل مشترك داراي سهم و بهره هستند.
الزامات اين استاندارد میباید توسط تمام واحدهاي تجاري كه به عنوان واحدهاي مرتبط با توافق(Party to a joint arrangements) هستند بهكار گرفته شود. توافق مشترك، توافق بين دو يا چند طرف داراي كنترل ميباشد. ويژگيهاي يك توافق قراردادي عبارت است از:
الف) واحدهاي مرتبط با توافق توسط يك توافق قراردادي(Contractual arrangement) محدود شدهاند.
ب) توافق قراردادي فيمابين، به طرفين، امكان كنترل مشترك(Joint control ) بر توافق را ميدهد.
توافق مشترك به دو دسته به شرح زير طبقهبندي ميشود:
الف) عمليات مشترك(Joint operation): توافق مشتركي است كه به موجب آن، طرفهاي داراي كنترل مشترك، نسبت به دارائيهاي مرتبط با توافق، داراي حقوق(Rights) و نسبت به بدهيهاي آن داراي تعهدات(Obligations )ميباشند.
ب) مشاركت خاص(Joint venture): توافق مشتركي است كه به موجب آن طرفهاي داراي كنترل مشترك، تنها نسبت به خالص دارائيهاي (Net assets ) توافق داراي حقوق مي باشند.