هدف اين استاندارد تدوين اصول مربوط به گزارشگري مالي در واحدهاي تجاري است كه در قراردادهاي تحت كنترل مشترك داراي سهم و بهره هستند.
الزامات اين استاندارد می‌باید توسط تمام واحدهاي تجاري كه به عنوان واحدهاي مرتبط با توافق(Party to a joint arrangements) هستند به‌كار گرفته شود. توافق مشترك، توافق بين دو يا چند طرف داراي كنترل مي‌باشد. ويژگي‌هاي يك توافق قراردادي عبارت است از:
الف) واحدهاي مرتبط با توافق توسط يك توافق قراردادي(Contractual arrangement) محدود شده‌اند.
ب) توافق قراردادي في‌ما‌بين، به طرفين، امكان كنترل مشترك(Joint control ) بر توافق را مي‌دهد.
توافق مشترك به دو دسته به شرح زير طبقه‌بندي مي‌شود:
الف) عمليات مشترك(Joint operation): توافق مشتركي است كه به موجب آن، طرف‌هاي داراي كنترل مشترك، نسبت به دارائي‌هاي مرتبط با توافق، داراي حقوق(Rights) و نسبت به بدهي‌هاي آن داراي تعهدات(Obligations )مي‌باشند.
ب) مشاركت خاص(Joint venture): توافق مشتركي است كه به موجب آن طرف‌هاي داراي كنترل مشترك، تنها نسبت به خالص دارائي‌هاي (Net assets ) توافق داراي حقوق مي باشند.
